In de rij

Over een half uur staat er bezoek op de stoep voor je vijfgangenmenu, maar plots bedenk je dat je geen crème fraîche hebt – onmisbaar voor de bereiding van het voorgerecht en voor het welslagen van de avond. Je schiet je jas aan, trekt een sprintje naar en door de supermarkt en spurt naar de kassa om af te rekenen.
Dit kan er vervolgens mis gaan:
Er is geen kassa open.
Er is slechts één kassa open.
Er staan elf klanten voor je, onder wie een moeder met een kind van drie dat een snoepje wil.
Puck krijgt geen snoepje.
De caissière moet onverwacht kassa draaien, zo deelt ze de rij wachtenden mee, ze zou pas om zeven uur vanavond beginnen maar nu werd ze plots opgeroepen met als gevolg dat ze in de haast haar leesbril op de tafel in de lunchruimte heeft laten liggen waardoor ze het driecijferige getal op het stickertje op de appel niet lezen, en de appel van hand tot hand gaat totdat iemand in de rij met goede ogen of lenzen of een bril de cijfertjes wel kan lezen en luidkeels 538! ik herhaal 538! naar voren roept zodat de caissière de appel kan aanslaan.
Er zit een Goudrenet-sticker op een Elstar-appel.
Er zit géén sticker op de appel.
Puck is verdwenen.
Een man betaalt het bedrag van €56,85 met muntjes van 5, 10 en 25 cent.
De volgende klant die op het punt staat af te rekenen is een banaan vergeten en moet terug naar de fruitafdeling.
De weegschaal van de caissière werkt ineens niet meer en de banaan kan niet worden gewogen, de opgeroepen manager verricht dezelfde handelingen nog eens tien keer; ze legt de banaan nadrukkelijk op de weegschaal, ze haalt de banaan eraf, erop eraf erop eraf, en concludeert uiteindelijk dat de weegschaal inderdaad niet werkt, en daarna, bij het zien van de rij van tien morrende klanten, zegt ze tegen de caissière – als je geluk hebt – dat de banaan mag worden aangeslagen als plastic tas.
Of, als je pech hebt – wat meestal, ook nu, het geval is – zegt de manager dat de kassa opnieuw moet worden opgestart, kunt u allen achteraan aansluiten bij de pinkassa hiernaast alstublieft, dank u wel, excuses voor het ongemak.
Puck komt terug met een zakje snoepjes.
Puck moet het zakje snoepjes terugbrengen, en héél snel.
De sardientjes in blik zijn in de bonus, maar de caissière heeft de bonuskaart niet gescand en dat terwijl de klant het betreffende kaartje toch duidelijk heeft neergelegd, nu heeft hij te veel betaald, hij wil de 0,15 eurocent terug, de caissière begrijpt dat heel goed maar zegt dat de klant met het bonnetje naar de servicebalie moet gaan, waarop de klant antwoordt dat hij geen tijd heeft voor die onzin, dat gesodemieter altijd.
De caissière is geïrriteerd.
Vinnig scant ze de producten van de volgende klant.
Ze rukt aan het netje met uien, waarachter haar blauw gelakte nagel blijft hangen, die nu gescheurd is.
Bij het zien van de klant licht het gezicht van de caissière op.
De caissière en de klant kennen elkaar goed en de dame is blij dat zij de caissière treft want ze is zojuist teruggekomen van haar vakantie aan de Costa Brava en ze is zo enthousiast over de drie soorten vruchtensap bij het ontbijt in het all inclusive resort dat ze almaar met haar pinpasje in de lucht blijft wapperen, in plaats van hem door de gleuf van het pinapparaat te halen en de code in te toetsen en haar boodschappen in te pakken en rap te verdwijnen door de schuifdeuren.
De volgende klant bedenkt ná betaling dat hij een plastic tas nodig heeft om zijn boodschappen mee te nemen.
De caissière slaat de verse medaglioni basilico e pinoli per ongeluk twee keer aan en deze fout moet hersteld worden.
De manager met de sleutel wordt weer opgetrommeld.
Puck heeft de snoepjes teruggebracht, en is teruggekomen met een pak koekjes.
Puck moet nu eens goed luisteren, mama herhaalt het voor de allerlaatste keer; ze brengt onmiddellijk het pak koekjes terug en blijft daarna hier staan, heeft ze dat héél goed begrepen?
Het duurt wel even voordat het apparaat-dat-briefjes-van-tien-euro-en-meer-opslokt het smoezelige verfrommelde briefje van vijftig accepteert.
De barcode van het vier-laags toiletpapier voor een extra zacht gevoel en voor extra comfort werkt niet.
Het bonrolletje is op.
De caissière wipt van haar stoel, want ze heeft pauze, en haar collega is haar persoonlijke code vergeten.
De volgende klant mag afrekenen.
De vrouw wist, ondanks de hangborden die boven de kassa bungelen en waarop in blauwwitte hoofdletters de betreffende informatie staat, niet dat ze bij een pinkassa stond.
De vrouw heeft de pinpas niet.
De vrouw heeft de pinpas wel, maar de juiste code niet.
Storing van het pinapparaat.
Puck ligt brullend op de vloer.
Caissière met schaamrood op de kaken.
Moeder met stress.
Manager met sleutel.
Jij bent aan de beurt.
Alles verloopt voorspoedig!
Je rekent af.
Je bent de crème fraîche vergeten.