Freestylen, dat doet Max Uittenbosch het liefst. Vroeger op zijn skateboard, nu als meubelmaker in zijn winkel en werkplaats Uittenbosch Interior.
Een klein affiche hing er op het raam. De verhuurder van het pand aan de Zoutmanstraat zocht een jonge huurder die er een ambacht wilde uitoefenen. Max was op zoek naar een sfeervolle werkplaats in de stad. Het contract was snel getekend.
Nu ontvangt Max in zijn winkel klanten aan een berkenhouten tafel – “een probeersel”. Daar ontstaan gesprekken, schetsen en interieurideeën. Alles is mogelijk: van keukenlades tot boekenkasten, van berkenfineer tot eikenhout. Max: “Met plaatmateriaal kan je kan heel groot, heel veel, heel snel bouwen.” Maar massief hout heeft zijn voorkeur. “Ik werk altijd met Nederlands hout van Staatsbosbeer zodat ik weet dat het verantwoorde kap is.”
In de winkel annex showroom staan kasten vol materiaal. Een meubel van eikenhout prijkt tegen de achterwand en foto’s van interieurs sieren de muur. Daarachter, in de werkplaats, klinkt het geluid van een schuurmachine. Een stagiair van het Hout- en Meubileringscollege in Rotterdam, zo vertelt Max.
Aan dat college studeerde hij zelf ook. Een docent op de middelbare school tipte hem. Max: “Ik was meteen verkocht toen ik al die machines daar zag staan. Ik dacht: zo kan ik nóg leukere dingen maken.” Want leuke dingen maakte hij al; vanaf zijn tiende zaagde hij plankjes voor zijn eigen skateboard. Vanaf zijn veertiende kluste hij bij een aannemer als timmerman.
Zijn eerste grote opdracht na afronding van het HMC was de inbouw van een stalen sloep. “Ik kreeg een pinpas van een rekening met 50.000 euro. Ik was 21 en ik dacht: het geluk kan niet op, het geld kan niet op. Ik ga iets heel moois maken en dan hou ik nóg geld over.”
Iets moois werd het zeker, maar geld hield hij niet over. Het project ging hem boven de pet. Wat hij ervan leerde? “Ik ben er heel erg goed in om mezelf te overtroeven. Voorheen nam ik iets aan en bedacht ik pas daarna hoe het moest. Inmiddels heb ik meer rust en zoek ik éérst alles uit.”
Bij een surfboardbouwer en een tenderbouwer deed hij ervaring op met exopy en het maken van mallen. Anderhalf jaar geleden begon hij voor zichzelf. “Veel afwisseling, problemen oplossen, daar hou ik van,” vertelt Max. En hij heeft graag de vrije hand. “Voor klanten doe ik alles mét tekening, voor mezelf doe ik alles zónder tekening.”
Soms huurt hij voor een klus zzp-ers in. Max: “Ik werk alleen met vrienden. Ik ken ze, ik vertrouw ze.” En dan ze staan gerust tot een uur of drie ‘s nachts in de werkplaats. Grote werkmachines ontbreken daar overigens; van een kunstenaar bij wie hij stage liep, leerde hij om alles voor elkaar te krijgen met handgereedschap. “Even snel, even efficiënt.”
Uitbreiden is geen ambitie. Meer personeel draait er meestal op uit dat je uiteindelijk vooral aan het managen bent. “En na een week achter de laptop gaan mijn handen trillen.” Liever staat hij tussen zaagsel en spaanders. Met zijn vrienden. Bouwen en borrelen tot diep in de nacht.
Dit interview met Max Uittenbosch werd eerder gepubliceerd in het Zeeheldennieuws #5, 2023.